Spierpijn door kinderfeestje Caitlyn..

Wauw, een van mijn blogs heeft 109 views! Echt geweldig :).
Ik vind het erg fijn dat zoveel mensen mijn blog lezen! Elke zondag kijk ik er naar uit om mijn blog te schrijven, en ik kan bijna niet wachten totdat ik weer een reactie krijg. Het is zo fijn om wat te horen vanuit Nederland, echt waar!

Afgelopen dinsdag zal me lang bij blijven, met de Engelse literatuur les gingen we namelijk het boek en de film van 1984 bespreken. Op het Dalton Lyceum hebben we dit ook gedaan, en ik kon 3 dagen niet slapen na het zien van deze film! En ja, afgelopen dinsdag heb ik hem nog een keer moeten zien. Wat een ramp, ik kan echt geen ergere film bedenken. Het is een psychologisch rampzalige film, bloed en hangende lichaamsdelen kan ik wel hebben. Maar deze film is voor mij echt de grens. Ik hoop dat ik hem nu echt nooit en nooit meer hoef te zien! Als huiswerk kregen we een essay te schrijven over het laatste stuk van de film, en stiekem ben ik best trots op mijn eindresultaat. Dus meneer Rijnberk, niet dat u deze blog leest, maar u zal trots op me zijn! Is 1984 toch nog ergens goed voor geweest...

Op woensdagmiddag kregen we origami-les. Ja inderdaad, origami les dus. Ik weet nog goed dat ik 3 jaar geleden op valentijnsdag ontzettend veel mooie en verschillende origami bloemen kreeg. Op dat moment had ik nooit kunnen inbeelden hoeveel tijd het kost om één zo'n bloem te maken! Ik ben deze les wel 2 uur bezig geweest om één fatsoenlijke bloem te maken, zonder succes. Uiteindelijk heb ik maar een vogel en een hart gemaakt, meer van mijn niveau. En nu pas kan ik me inbeelden hoe ontzettend veel tijd& moeite dat ene valentijnscadeautje heeft gekost. Respect, echt respect.

Verder heb ik ook nog een tip voor mijn buurbrouw tijdens haar Franse lessen. Tijdens mijn franse les heb ik een lied besproken, en dit was het eerste lied dat ik begreep zonder alles op te zoeken in mijn woordenboek. De tekst is heftig en aangrijpend, maar de melodie blijft in je hoofd hangen. Dus lieve buurvrouw, misschien een ideetje voor uw lessen =).
Regardez-moi - Soprano: http://www.youtube.com/watch?v=37ApxT0vo6Y

Verder hebben we elke week een assembley, dit is een bijeenkomst van het hele huis 'Adams'. Normaal heb ik een hekel aan het assembley want we krijgen altijd een preek, over te-laat-komers of mensen die gepakt zijn op roken op schoolterein. Zelfs werd ik een keer gewaarschuwd omdat ik niet als een 'vrouw' op mijn stoel zat. Nou, ik vind het gewoon lekker om een beetje onderuitgezakt te zitten + mijn benen zijn te lang! Deze week had ik een strakke knielange rok aangedaan, zodat mijn benen in ieder geval netjes naast elkaar bleven. Maar wonderbaarlijk was deze assembley leuk, er waren allerlei optredens en positieve speeches. Dus laten we hopen dat dat deze week weer zo is! Ik doe wel mijn rokje aan, gewoon voor de zekerheid, haha.

Sinds deze week heb ik een abonnement op de sportschool, ik ga nu dus minstens twee keer in de week heerlijk sporten. De sportschool heeft een zwembad, groepslessen (waaronder zumba!!) en je kan tv kijken in het scherm van alle apparaten. Afgelopen vrijdag heb ik x-factor gekeken tijdens het lopen op de hardloopband, haha. Ook zit er een Ipod input op alle apparten, dus ik kan zelfs mijn Ipod opladen, handig!

Zaterdag ben ik voor het eerst naar de pub geweest met Kirsten. Kirsten is een super toffe meid, ook uit Nederland. Ik heb daar een 3-gangen menu geconsumeerd, voor nog geen 10 euro incl. drankje. En het was echt heerlijk (gefrituurde garnalen, curry, cheesecake met bramen). Ook de rest van de avond was enorm gezellig. En echt bizar hoeveel verschillende tapbieren ze hebben in zo'n pub. Deze pub had er twaalf!

En dan om terug te vallen op mijn titel: Spierpijn door het kinderfeestje Caitlyn. Aankomende donderdag wordt Caitlyn 6, en daarom had ze deze zondag een feestje voor haar vriendjes en vriendinnetjes. We gingen naar zo'n grote speelhal. En dat heb ik geweten: ik heb overal blauwe plekken en ik heb overal spierpijn. Ja, ik zal moeten accepteren dat ik veel te groot ben voor zo'n speelparadijs. Maar het was wel ontzettend leuk, ik voelde me weer helemaal kind vandaag. En de 'Hello-Kitty' taart smaakte heerlijlk. Ze hebben hier trouwens wel een rare gewoonte bij kinderfeestjes. Als eerste komen alle kinderen aan, dan zingen ze en blaast de jarige de kaarsjes op zijn/haar taart uit. En dan verdwijnt de taart....

Carola &ik hebben ons gedurende het hele feestje afgevraagd waar de taart gebleven was. En ik had zo'n trek in taart! De taart kwam aan het eind van het feestje weer tevoorschijn, in stukjes gehakt en in servetten verwikkeld. Wat blijkt: alle kinderen krijgen een stuk taart mee als bedankje als ze naar huis gaan (rare gewoonte).

Aankomende week is mijn laatste week school voor de vakantie, deze week wordt even hard werken want ik moet allerlei verslagen inleveren & toetsen maken. Maar daarna kan ik heerlijk twee weken genieten van het leven hier!

En lieve Cornee, bij deze nog een hint voor je verjaardagcadeau: typisch engels! En echt pas dinsdag openmaken hè!

Heel erg veel liefs vanuit Oldbury,

Inge